تجارت الکترونیک

واژه دیگری که مایلم در ادامه سلسله مطالب مرتبط با تعریف واژه ها در فناوری  اطلاعات و ارتباطات به آن بپردازم تجارت الکترونیک  e-Business می باشد.
تجارت الکترونیک چنین تعریف شده است: تمام ابعاد تجارت و فرآیند  بازار را که بتوان  با اینترنت و تکنولوژی وب انجام داد را تجارت الکترونیکی گویند.
۱- تمام ابعاد تجارت و فرآیند  بازار را که بتوان با اینترنت و تکنولوژی وب انجام داد را تجارت الکترونیکی گویند.
۲- به طور کلی واژه تجارت الکترونیک اشاره به معاملات الکترونیکی می نماید که از طریق شبکه های ارتباطی انجام می پذیرد. ابتدا، خریدار یا مصرف کننده به جستجوی یک مغازه مجازی از طریق اینترنت می پردازد و کالایی را از طریق وب یا پست الکترونیکی سفارش می دهد و نهایتا کالا را تحویل می گیرد.
۳- تجارت الکترونیکی یعنی انجام مبادلات تجاری در قالب الکترونیکی
۴- کاربرد تکنولوژی اطلاعات در تجارت
۵- تجارت الکترونیکی، مبادله الکترونیکی داده هاست. به طور خلاصه می توان گفت که مبادله الکترونیکی داده ها عبارت از تولید، پردازش، کاربرد و تبادل اطلاعات و اسناد به شیوه های الکترونیکی و خودکار بین سیستمهای کامپیوتری و بر اساس زبان مشترک و استانداردهای مشخص و با کمترین دخالت عامل انسانی. البته تجارت الکترونیک حیطه ای گسترده تر از مبادله الکترونیکی داده ها دارد و آن یک تحول و انقلاب در عرصه ارتباطات است.  تجارت الکترونیکی در ساده ترین تعریف عبارت از یافتن منابع، انجام بازاریابی، مذاکره کردن، سفارش، تحویل، پرداخت و ارائه خدمات پشتیبانی است که به صورت الکترونیکی انجام می شود. لذا تجارت الکترونیکی روشی است که بر اساس آن اطلاعات، محصولات و خدمات از طریق شبکه های ارتباطات کامپیوتری خرید و فروش می شوند.
۶- تجارت الکترونیک، انجام کلیه فعالیتهای تجاری با استفاده از شبکه های ارتباطی کامپیوتری ، بویژه اینترنت است. تجارت الکترونیک به نوعی تجارت بدون کاغذ است. بوسیله تجارت الکترونیک، تبادل اطلاعات خرید و فروش و اطلاعات لازم برای حمل و نقل کالاها با زحمت کمتر و تبادلات بانکی با شتاب بیشتر انجام خواهد شد. شرکتها برای ارتباط با یکدیگر، محدودیت های فعلی را نخواهند داشت و ارتباط آنها با یکدیگر ساده تر و سریعتر صورت می گیرد. ارتباط فروشندگان با مشتریان می تواند به صورت یک به یک با هر مشتری باشد البته با هزینه نه چندان زیاد.”
 تجارت الکترونیکی اجرا و هماهنگی فرآیندهای حیاتی سازمان های اقتصادی ، از قبیل طراحی ، تامین مواد و خدمات ، تولید ، فروش ، اجرای سفارشات ، ارایه خدمات از طریق بکارگیری حرفه ای رایانه ها و فن آوری ارتباطات و داده های ذخیره شده در رایانه ها را بر عهده دارد.
تجارت الکترونیکی شامل انجام هر کاری با فن آوری ارتباطات و اطلاعات (ICT) برای اجرای اهداف تجاری بین سازمان ها یا سازمان و مصرف کننده است.
 تجارت الکترونیکی همان بازرگانی الکترونیکی (EC) است. با این تفاوت که فرآیندهای داخلی ، از قبیل تولید ، مدیریت انبار ، توسعه محصول ، مدیریت ریسک ، مدیریت سرمایه ، مدیریت دانش و منابع انسانی هم در تجارت الکترونیکی پوشش داده می شوند.
تجارت الکترونیکی ترکیب پیچیده ای از فرآیندها ، سیستم های سازمانی و زیر ساختهای ضروری سازمانی برای ایجاد یک مدل تجاری سطح بالاست.
تجارت الکترونیکی بسیار فراتر از بازرگانی الکترونیکی است. تجارت الکترونیکی شامل تغییر در روش های سنتی اجرای عملیات سازمان ، مدیریت فرآیندهای فیزیکی و دیجیتال و روش کارکرد پرسنل است.
 از دیدگاه  IBM، تجارت الکترونیکی یک نظریه امنیتی ، تغیرپذیری و یکپارچگی را برای دستیابی به ارزش اقتصادی بیشتر و بسیار متفاوت ، از طریق ترکیب سیستم ها و فرآیندهای اصلی سازمان           (یا Core business) با ساده کردن و دسترسی فراگیر از طریق فن آوری اینترنت ، اجرا می کند.
 تجارت الکترونیکی درباره فن آوری اینترنت برای انتقال و تغییر روش های اجرای فرآیندهای سازمان است. بارزترین فرم آن خرید از طریق شبکه برای عمده فروشی و خرده فروشی است.
 به ساده ترین بیان ، تجارت الکترونیکی استفاده ازفن آوری های اینترنت برای توسعه و تحول فرآیندهای کلیدی سازمان است . با این دیدگاه ، بیشتر شرکت ها به این مهم پی برده و در حال انتقال از روش های سنتی به تجارت الکترونیکی هستند.
تجارت الکترونیکی هر گونه بکارگیری اینترنت در سطح تاکتیک یا استراژیک برای برقراری ارتباطات تجارت از نوع  B2B،B2C  یاهر مدل تجاری دیگر است. تجارت الکترونیکی در واقع راهی برای بهره وری بیشتر  ، سرعت ، نوآوری و خلق ارزش های جدید در یک سازمان است.
اما به واقع به کدام تعریف بیشتر می توان بها داد. به نظر می رسد همه تعاریف درست باشند اما تعریفی که تجارت الکترونیک را کاربرد فناوری اطلاعات در تجارت می داند بهترین تعریف است. حداقل می توان گفت کامل ترین تعریف است. چون گرچند همه به نوعی کاربردهای فناوری اطلاعات و ارتباطات را فهرست کرده اند ، اما نمی توان این کاربردها را منحصر کرد به صرف بهره گیری از شبکه و یا وب برای تبادل اطلاعات و یا خرید و فروش اینترنتی.
دقت شود ، همانگونه که در مورد مفاهیم مشابهی نظیر روابط عمومی الکترونیک ذکر شد، نمی توان فناوری اطلاعات را با ابزارهای آن یکی کرد. تنها بهره گیری صرف از یک ابزار، با داشتن تفکر سنتی نمی تواند راهگشا باشد. فناوری اطلاعات و ارتباطات با تاثیر گذاری عمیق بر روی مفاهیم این چنینی، هر چند باعث تغییر ماهیت آنها نمی شود باعث تغییر طرز تفکر ، شیوه های مدیریت و روشهای انجام کار می شود.
به عبارت دیگر اینکه به جای ارسال نامه معمولی ، ایمیل بزنیم کافی نیست. بلکه در ابتدای کار باید فناوری اطلاعات و ارتباطات روی روش تصمیم گیری ما و اهمیتی که به اطلاعات در تجارت می دهیم بایستی تاثیر بگذارد. در این زمان است که با دانستن اهمیت اطلاعات در داد و ستد امروزی، نگرش ها تغییر پیدا کرده و با بهره گیری مناسب از اطلاعات می توان حتی با استفاده از ابزارهای سنتی کسب سود مناسب را تضمین بخشید.
بدین ترتیب در اولین کار بایستی مدل هایی اطلاعاتی و عملکردی (یا از دیدگاه دیگر مدلهای شی گرا) از زمینه تجارت بدست آید. این مدل ها را می توان با استفاده از تکنیک های فناوری اطلاعات بهبود بخشید و هر جا لازم است اطلاعات را جمع آوری و نگهداری کرد. آنگاه با استفاده از سیستم های مختلف اطلاعات عملیات و پردازش تراکنش، داده های عملیاتی را کنترل کرد و برای مدیریت نیز از سیستم های اطلاعات مدیریت بهره جست و با کمک سیستم های پشتیبان تصمیم گیری و یا سیستم های راهبردی تصمیم گیری ها را بهبود بخشید. شبکه ها و اینترنت اینجا هستند که می توانند به عنوان پلی برای ارتباط مستقیم مشتری با سیستم فراهم شود.
روش دیگر روش معکوس است، یعنی اینکه اول لایه های رویی را ایجاد کرد و سپس با تاثیری که این لایه ها در سیستم می گذارند و با جمع آوری مناسب اطلاعات، سیستم های گزارش گیری مدیریتی را فعال کرد.

کارت هوشمند

اختراع کارت هوشمند رابرای اولین بار فردی فرانسوی به نام رولاند مورند در سال ۱۹۷۴ به ثبت رساند از آن زمان به بعد شرکت هایی نظیر Motorola ، honey well، bull ، در این زمینه به فعالیت پرداختند. و در نتیجه ی فعالیت های آن ها در سال ۱۹۷۹ اولین کارت هوشمند ریز پردازنده ای ساخته شد ، اولین استاندارد برای کارت هوشمند در سال ۱۹۸۶و با عنوان ISO789116/1  مطرح شد.

استفاده از کارت هوشمند در سطح ملی برای نخستین بار در فرانسه و در سال ۱۹۸۶ انجام گرفت . در این سال شرکت مخابرات فرانسه برای اولین بار به جای سکه در تلفن های عمومی از کارت هوشمند استفاده کرد . که این اقدام سبب رفع بسیاری از مشکلات استفاده از تلفن های عمومی ، سوء استفاده ها و خرابکاری ها شد . پس از آن از اوایل دهه ۹۰ میلادی ، استفاده از کارت های هوشمند در کشورهای مختلف رواج  پیدا کرد و به تدریج کاربردهای جدیدی برای آن پیدا شد.

دسته بندی کارت های هوشمند :

کارت های هوشمند را براساس موارد مختلفی دسته بندی می کنند، در ادامه به ۲ مورد آن می پردازیم :

دسته بندی براساس نحوه ارتباط با کارت خوان

براساس این دسته بندی کارت های هوشمند به ۳ گروه تقسیم می شوند :

1. کارت هوشمند تماسی

برای استفاده از این قبیل کارت ها، باید اتصال فیزیکی بین کارت و دستگاه کارت خوان برقرار گردد. داده های وجود بر روی کارت، به صورت سریال به کارت خوان ارسال می شود. و پس از پردازش ، اطلاعات جدید از طریق همان پورت به روی کارت منتقل می شود. به عنوان نمونه، کارت های تلفنی عمومی جزو این دسته محسوب می شوند. مشکل اصلی این قبیل کارت ها، خراب شدن کنتاکت های فلزی ( محل های تمس ) بر اثر عوامل خارجی نظیر ضربه و شرایط فیزیکی محیط است.

• کارت هوشمند غیر تماسی :

در این نوع کارت هوشمند، ارتباط بین کارت و کارت خوان به صورت فیزیکی برقرار نمی شود بلکه از طریق میدان های الکترومغناطیسی و یا امواج RF صورت می گیرد . برای برقرای ارتباط ، آنتن مخصوصی بین تراشه های کارت قرار داده شده است که در فاصله های کم ، تا حدود ۵۰ سانتی متر می تواند ارتباط ایجاد کند. کاربرد اصلی این قبیل کارت ها در مواردی است ، که عملیات مورد نظر باید سریع انجام گیرد . به عنوان نمونه می توان به کارت های مترو اشاره کرد . مزیت اصلی این قبیل کارت ها علاوه بر سهولت استفاده ، عمر طولانی تر و ضریب ایمنی بالاتر آن است زیرا در این نوع کارت ، تراشه به همراه آنتن در میان لایه های تشکیل دهنده ی کارت قرار می گیرد .

• کارت هوشمند ترکیبی

این نوع کارت ترکیبی از کارت های هوشمند تماس و غیر تماسی است که با هر دو نوع دستگاه های کارت خوان سازگار است . از این نوع کارت ها برای ساخت کارت های چند منظوره استفاده می شود .

دسته بندی براساس نوع تراشه به کار رفته در کارت به دو گروه تقسیم میشود :

• کارت حافظه : این نوع کارت شامل واحد های حافظه است که توسط یک سیستم امنیتی سخت افزاری محافظت می شود.
• کارت هوشمند میکرپروسسوری : این نوع کارت ها دارای CPU هستند و قدرت پردازش اطلاعات و انجام محاسبات را دارند.

کاربرد های کارت هوشمند:

امروزه در بسیاری از کشورها ، از کارت های هوشمند در کاربرد های مختلفی استفاده می شود این کاربردها به طور کلی به سه گروه تقسیم میشود :

• کاربردهای شناسایی : از این کارت ها برای شناسایی هویت افراد و صاحبان آن ها استفاده می شوداین کاربرد ها  به طور کلی به ۳ دسته طبقه بندی می شود.
• کاربرد های مالی
• کاربرد های بانکی
• کاربردهای نگهداری اطلاعات

مزایای کارت های هوشمند :

• اندازه این قبیل کارت کوچک است و نیاز به حمل مدارک و پول را برطرف می سازد.
• به دلیل وجود سیستم های حفاظتی روی کارت نظیر رمز نگاری، از داده های موجود بر روی آن به خوبی محافظت می شود .
• کارت های هوشمند قادرند حجم زیادی از اطلاعات را در مقایسه با کارت های معناطیسی در خود ذخیره کنند.